ԱՆՔԱԿ եւ ԱՆՔԱԿԱԲԱՐ. ἁδιαλύτως. indissolubiliter. Առանց քակելոյ եւ զատանելոյ. անլուծանելի օրինակաւ. անբաժանաբար. եւ Անյողդողդ. հաստատուն.
Անքակ մնալ ի սէրն՝ որ առ աստուած է։ Անքակ կացցուք ի ճշմարտութեան աւանդսն։ Միշտ անքակ մնասցեն ի վերին իմաստութենէն. (Յճխ.։)
Անքակ ի նմանէ, եւ միաբան. (Փարպ.։)
Ի նորայն սիրոյ անքակ մնալ. (Խոսր.։)
Խառնեաց ընդ աստուածական բնութեանն իւր անքակ. (Նար. կուս.։)
Բանն աստուած ընդ ինքեան անքակաբար զմերն միաւորեաց. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Միաւորելով ընդ նմա անքակաբար. (Լաստ. ընթերց.։)
Ոչ չզէութիւն մարդոյն լուծեալ, այլ անքակաբար միացուցեալ ընդ ինքեան. (Սարկ. մարդեղ.։)
Փրկելոցս մեզ զօրութիւն աստուծոյ անքակաբար. (Զքր. կթ. խչ.։)